www.radiosygnaly.pl

kasztan

Polscy artyści już od dłuższego czasu cierpią na brak inwencji twórczej. Nie mając do zaoferowania żadnych swoich artystycznych propozycji posiłkując się sprawdzonymi nazwiskami. Kazik, który wziął na warsztat Grześkowiaka, był przez wielu krytykowany jednak sprawił, że przedwojenny bard piosenki zabrzmiał inaczej i ciekawiej. Widząc okładkę najnowszej płyty Kasi Nosowskiej nasuwa się pytanie, co jeszcze można zrobić z piosenkami Osieckiej czego wcześniej nie zrobiło Raz Dwa Trzy.

Najnowsza płyta Katarzyny Nosowskiej zawiera 11 kompozycji, które wybrała sama wokalistka. W doborze utworów nie było żadnej przypadkowości, co zresztą słychać na płycie. Wybór i wykonanie każdej piosenki jest starannie przemyślane, co sprawia, że płyta jest wyjątkowa i niesamowita jak określa ją sama Nosowska wręcz ultra piękna. Na pewno takim jest pierwszy utwór Na całych jeziorach ty, który otwiera płytę i pokazuje, czego możemy się spodziewać w dalszej części. Wykonanie Noswoskiej jest smutne wręcz dołujące, ale właśnie taka jest ta piosenka mówiąca o trudnej miłości, o całkowitym się w niej zatraceniu, aż do utraty tożsamości. Kolejnym wartym zauważenia jest Kokaina. Sam tytuł zwraca uwagę, a wykonanie piosenki jest już majstersztykiem, takie psychodeliczne będące narkotyczną wizją zakochanej kobiety. Mało znany utwór, wykonywany wcześniej przez Krystynę Sienkiewicz, ale bardzo dobrze odkurzony przez Macuka, który jest autorem aranżacji. Jednak czymś niesamowitym i wyjątkowym jest kompozycja Kto tam u ciebie jest. Słuchając tej piosenki mamy wrażenie jakby to śpiewała kobieta smutna, zmęczona życiem. Właśnie utwór ten pokazuje zupełnie inne brzmienie głosu Nosowskiej. Takiego oblicza wokalistki na pewno jeszcze nie znamy. Pośród wszystkich kompozycji wartym zauważenia jest znana z wykonania Seweryna Krajewskiego piosenka Uciekaj moje serce. To już nie jest nostalgiczne wykonanie nieszczęśliwie zakochanego mężczyzny, ale jest to historia tegoż mężczyzny opowiedziana trochę na opak. Płyta ta zaskakuje oprócz interpretacji Nosowskiej również aranżacjami, które w połączeniu z tekstami Agnieszki Osiecikiej nie mogą dominować. Tak też właśnie jest, muzyka jest dopełniem wartości jakie niosą ze sobą słowa naszej poetki. Duża w tym zasługa Marcina Macuka, który pokazał jak może brzmieć dobre wykonanie Unplugged oraz UniSexBlues.

Nosowska wraz z zespołem wykazała się ogromną pokorą wykonując piosenki Osieckiej. Dodatkowo zrobiła to z polotem, być może dlatego że doskonale rozumiała teksty poetki. Na płycie tak więc dostajemy dużą dawkę niepokoju. Jest to płyta o wiecznje tęsknocie i o przemijaniu, o miłości niecynicznej, o pytaniach bez odpowiedzi.
Tej płyty nie mogło zabraknąć w zestawieniu naszych płyt tygodnia. Kompozycja piosnek Nosowskiej i Osieckiej powinny stać się płytą roku na pewno dla tych, którzy czują jeszcze w sobie odrobinę poezji.

Szymon Wolf

Besha

mimo całego mego uwielbienia dla szymona jego polotu młodości i świeżości, nie mogę się zgodzić z powyższą opinią choć faktem jest że na płycie znajduje się kilka ciekawych aranżacji. wspomniana pokora często jednak zdaje sie przekształcać manierę. Jakiś smutek emanuje z tych wykonań (albo to wina tego pogłosu co go słychać w każdej piosence;) ), coś złego one wieszczą. tak, Kokaina, tak Smile

dla mnie najbardziej poruszajacym i anjprawdziwszym utworem zostanie "Kto tam u ciebie jest?", bo tekst piękny i ponadczasowy, a Kacha N. doskonale go rozumie. I dzięki za taką perłę Smile

I już więcej nic bym tu dopisywać nie chciała.

Besha

dopisuje jeszcze, jak sobie tak pomyślalam bez noc. że aranżacja 'Uciekaj moje serce' - przywodzi na myśl Bregowiczowskie eksperymenta muzyczne które towarzyszą zawsze filmom Kusturicy - czego dowodem/przykladem miedzy innymi Zycie jest cudem albo-li Obiecaj mi. ale - - to dobre jest. Paka.